در دنیای چالش‌برانگیز و پرسرعت امروز، مهارت‌های زندگی به افراد قدرت می‌دهد تا با چالش‌های روزمره مقابله کنند، با شرایط متغیر سازگار شوند و در تلاطم فشارهای زندگی تعادل خود را حفظ کنند. این مهم در کنشگران، شاهرگی حیاتی برای تاب‌آوری و تداوم کنشگری و موفقیت فردی و سازمانی است. به آن‌ها کمک می‌کند تا از شکست‌ها بهبود یابند و با قدرتی تازه به کار ارزشمند خود ادامه دهند. افزون بر این، مهارت‌های زندگی باعث ارتقای ارتباط مؤثر و هوش هیجانی می‌شود که برای جلب حمایت در راستای ایجاد تغییرات معنادار بسیار حیاتی است.
این راهنما برای حمایت از کنشگران مدنی توسط کنش آکادمی طراحی شده است و راهنمای ساختاریافته‌ای برای آشنایی با تمرینات خودمراقبتی است. تاب‌آوری رشته‌ای است که فصل‌های این راهنما را به هم بافته است. ابزارهایی را در اختیار کنشگران مدنی قرار می‌دهد تا با وجودِ چالش‌هایی پیشِ رو، قوی و متمرکز و عمل‌گرا باقی بمانند. هستۀ اصلی این راهنما، خودمراقبتی است و ابعاد متعددی را دربرمی‌گیرد: خودمراقبتیِ جسمی، ذهنی، احساسی و اجتماعی. مراقبت از خود یک تجمل نیست، یک ضرورت است؛ زیرا اولویت دادن به خودمراقبتی از فرسودگی شغلی به‌ویژه در محیط‌های پرتنش جلوگیری می‌کند.
سلامت ذهنی به معنای حفظ تمرکز و تیزبینی ذهن است که مهارت شناختی، تفکر، تصمیم‌گیری و یادگیری چیزهای جدید را دربرمی‌گیرد. شرکت در فعالیت‌هایی که ذهن ما را به چالش می‌کشند، می‌تواند عملکرد شناختی ما را بهبود ببخشد. رویکرد رشد و انعطاف‌پذیری به ما این امکان را می‌دهد که خود را با تغییرات وفق دهیم و مانند درختی که در باد خم می‌شود، ولی هرگز نمی‌شکند، با تغییرات سازگار شویم و بر موانع غلبه کنیم. سلامت احساسی به معنای درک و مدیریت احساسات، حفظ دیدگاه مثبت و تقویت تاب‌آوری است. شناسایی و بیان مناسب احساسات، چه مثبت و چه منفی، به تعادل عاطفی کمک می‌کند. سلامت اجتماعی در گرو داشتن روابط حمایتی، احساس تعلق و مشارکت فعال در فعالیت‌های اجتماعی است. افزایش همدلی پیوندهای اجتماعی را غنی‌تر می‌کند و احساس تنهایی را کاهش می‌دهد. شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، حس هدفمندی را تقویت می‌نماید. سلامت جسمانی یعنی حفظ بدن سالم از طریق ورزش منظم، تغذیۀ مناسب و خواب کافی، تا از بیماری‌های مزمن جلوگیری شود و پاسخ ایمنی بدن، متابولیسم و عملکرد شناختی کارآمد باقی بماند. با اولویت دادن به این جنبه‌ها می‌توانیم سطح انرژی لازم را برای مواجهه با چالش‌های روزمره به‌طور مؤثری حفظ کنیم.
این راهنما در فصل پیش‌درآمد با تعریف کنشگری مدنی آغاز می‌شود و به طرح مسئله و شرح وضعیت زندگی روزمرۀ کنشگران با روایت از «فایدۀ انقلاب چیست اگر نتوانیم برقصیم؟» می‌پردازد که جین بری و یلنا جورجویچ در نتیجۀ کار پژوهشی و مصاحبه با کنشگران حقوق زنان از سراسر جهان این مهم را به‌خوبی تصویر کرده‌اند. سپس به ضرورت ایجاد خودمراقبتی ساختاریافته به‌عنوان پاسخی برای دغدغه‌های طاقت‌فرسا و واقعی، ولی نادیده‌گرفته‌شدۀ کنشگران پرداخته است. در ادامه مباحث خودمراقبتی در چهار فصل ارائه شده است.
